منطقه بندی:

تقیسم یک شهر را به مناطق ویژه با مرزهای معین برای نقش پذیری هر یک از این مناطق را منطقه بندی گویند.در منطقه بندی ،موقع،میزان ازتفاع یابی،شکل،میزان بهرگیری وساختهای داخلی هر یک از این مناطق مورد نظر است

عوامل موثر در منطقه بندی:

1-تعین دیگر ارتفاع ساختهای شهری_2_حفظ و نگهداری دیگر آثار تاریخی شهرها نیز گاهی در آیین نامهای منطقه بندی گنجانده می شود_3_تعیین میزان زمینهای مورد نیاز برای کارکردههای مهم شهری از قبیل تجارت،صنعت،بخش مسکونی_4_به کارگیری معیارههای علمی در داخل شهرههای با توجه به شرایط اجتماعی-اقتصادی هر جامعه شهری

اهداف منطقه بندی:

1-اختصاص میزان معینی از زمینهای شهری به موضوع خاص و کارکرد خاص 2-کنترل استفاده اززمین و استفاده ازارتفاع در بتای ساختمانها 3-پویا و فعال ساختن برنامه ریزی شهری

 

امتیازات منطقه بندی: توسعه شهری در اینده با نظام منطقی وا با در نظر گرفتن رفاه عمومی سامان می بخشد.2-نیازهای عمومی جامعه شهری را ار نظر تامین پارکها،مدارس،فروشگاههافمحلهای گذارن اوقات فراغت،خیابانها برطرف می سازددر نتیجه از اتلاف پول و وقت مردم شهر جلوگیری می کند.3-استفاده ازخدمات عمومی مانند لوله کشی،فاضلاب،حمل ونقل وتلفن شهری جلوگیری می کند وبه صرفه اقتصاد جامعه شهری عمل می کند.4- تعادل و توازن خاصی در در فعالیتهای شهری در سطح شهر به وجود می آورد.

مشخصات منطقه بندی دارای سه ویژیگی مهم است:1-منطقه بندی تراکمی2-منطقه بندی ارتفاعی3_منطقه بندی کاربردی

اهداف کلی طرح جامعه شهری:1-تعیین سامانمند توسعه فیزیکی شهری2-تخصیص زمین به گزینه های مختلف با حداکثر استفاده بالقوه از آن